Göçüyordum Sidelya, dünyamdan
Kuraktı mağrur gönlüm
Kır, çiçeklerini saklarken
Ben çocuk oluyordum, yitik yalnızlığımda
Kırk ikindi de yağmur duasına çıkarken ihtiyarlar
Rahmetten ayrı düşmüş bir şemsiye açıyordum
Yağmurdan kaçıyordum Sidelya
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta