Rahmetlim’e Şiiri - Mehmet Boran Ayanzade

Yeter artık daha ne kadar
Kandıracağız kendimizi?
Dağlara karşı daha ne kadar
“Unuttuk” diye haykıracak bu yalancı ağızlar?
Beraberken geçirdiğimiz o mukaddes zamanlar,
Daha ne kadar
Yok olmaya devam edecek?

Ayşe’miz, canım dostum,
Sordum;
Hep kendime,
Hep bütün beşeriyete,
Sürekli sordum;
O sarı saçlarında güneşi görmek...
“Olacak” dediler, “O gün de gelecek,
Hemde ilelebet sürecek” dediler

O sene yapmadım, lakin bir adetim var:
Sene-i devriyene ayırdığım ‘on beş’ sigaram var
On beş kere uluyacağım o gün, yani yaşın kadar.