Yardım dediginde durdurazdın onu
Çok fazlaydı onun insanlık yanı
Olurdu derdi olanın kanı canı
Bilmezdi kibir haset
Bıraktı gidip bizi kendine hasret
Hep derdi çocuklarım okusun
Bana sıkıntı olursa olsun
Her cumartesi arkadaşlarla buluşurduk
Orhan hocanın oraya doluşurduk
Dilerim tüm dostluklar hep böyle olsun
Anılarda tatlı hatıra olarak yerini alsın
Oğlunu büyütüp emekliği beklerken
Aramızdan ayrıldın sen çok erken..............
Geçiyor günler............
Şimdi çıkıp gelecek derken...
O tıp bilgisi ile yıllarca illet hastalıkla savaştı
İnançla üç yıllı aştı..acı sondan hep kaçtı
Ama ölüm bu insafsızca yaklaştı
Gelsin de insanlar öyle bir dost bulsun
İnşallah ahrette mekanı cennet olsun
Bizden gönül olarak degil sadece
Ruh olarak uzaklaştı...
VE.. TANRI İLE KUCAKLAŞTI
10 10 2012
Kayıt Tarihi : 26.10.2012 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yılarımız bereber geçti o bir dost olarak unutulmaz bir insandı
![Özay İşcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/26/rahmetliarkadasim-numan-a.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!