Rahmetli Yusuf Öztürk
Yaylaların neşesi
Sultanmuratın gülü
O bir kaval üstadı
Naif üflerdi dili.
Yusuf'un yeri derdik
Çay içer yemek yerdik
Hep muhabbet ederdik
Gürdü sohbetin teli.
Neşeliydi nefesler
Horon diyordu sesler
Tepside patatesler
Pişerdi feli feli.
Geldi kaza haberi
Sevmedik bu seferi
Çeviremedik geri
Omuzda bulduk salı.
Uzun zaman bekledik
Güne günü ekledik
Dualarda akladık
Suyu çekmedi dalı.
Yurtiçi, yurtdışından
Herkes aradı imkan
Garip kaldı o mekan
Tanıyan gözler sulu.
Şimdi Beşköy'üm yaslı
Gönüller karlı, sisli
Tüm Karadeniz hisli
Çaldı ayrılık zili.
Bitmez dünyanın göcü
Kimsenin yetmez gücü
Hakka ederiz rucü
Durdurmaz gözün seli.
Mustafa HOŞOĞLU
11.12.2018
Kayıt Tarihi : 12.12.2018 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!