Rahmetli Yazıcıoğlu'na Şiiri - Hüseyin M ...

Rahmetli Yazıcıoğlu’na
Zirveye çıkardın yüce davanı,
Beyazlar üstüne kırmızı düştü.
Üşürken ağlattın seni seveni,
Arkandan binlerce yiğitler koştu.

Adam gibi adam dedi her duyan,
Yıldızdı bildik ya o gökte kayan,
İnanmadı ölüşüne seni görmeyen,
Ümidimiz her gün yeniden coştu.

Hücrede yatarken göğsünü gerdin,
Binlerce Mehmed’e sen azim verdin,
Vatana millete hizmetti derdin,
Çektiğin çileye bakışın hoştu.

Gözleri kamaşan günden güneşten,
Zorluktan kaçanlar el çeken işten,
Bilmedi kıymetin sevdi de içten,
Sevdamız gönüllere sığmadı taştı.

Sonsuzluğu özledin acı çekerken,
Tırnağınla geldin de gidişin erken,
Sen gökte uçmağa kanat açarken,
Duamız yerleri gökleri aştı.

Sen üşüme yeter çok ağıt yaktık,
Akif’in yanına gittik bıraktık,
Şimdi üşümek bizedir artık,
Oysa yürekler yandı tutuştu.

Eşrefoğlu sus artık nedir bu figan?
Ölüm haktır bilirsin bilir inanan,
Şehidini arkasından rahmetle anan,
Türk’ün sınavı kordu ateşti.