Arkamda dağın yıkıldığı gündü,
Rahmetli babamı kaybettiğim gün.
Ne çabuk geçti sanki daha dündü,
Rahmetli babamı kaybettiğim gün.
Ellerim uyuştu bir çeşit oldum,
Çok ağladım göz yaşı ile doldum.
Tek başıma hep yapayalnız kaldım,
Rahmetli babamı kaybettiğim gün.
Elim ayağım tutmadı ben bittim,
Yalnız başıma ak dağlara gittim.
Kendimi denizde ada zannettim,
Rahmetli babamı kaybettiğim gün.
Kendimi yetim gibi elde sandım,
Kendimi balık gibi gölde sandım.
Kendimi Mecnun gibi çölde sandım,
Rahmetli babamı kaybettiğim gün.
Yusuf olarak deli gibi oldum,
Ağlaya ağlaya gurbetten geldim.
Bu dünyada ben de onunla öldüm,
Rahmetli babamı kaybettiğim gün.
Kayıt Tarihi : 27.9.2025 16:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!