Rahmetli Babam 2 Şiiri - Mehmet Şahan

RAHMETLİ BABAM 2
.
Neme lazım demez müdahil olur,
Gafili ayardı rahmetli babam!
Cana teğet geçmez hep dahil olur,
İnsanı sayardı rahmetli babam!
.
Bir kere tutmuşsa işin ucunu,
Bıkmadan hesaplar iş sonucunu!
Giymeden bırakmazdı pabucunu,
İşinde everdi rahmetli babam! (*)
.
Nefsi güdenlerden adım beklemez,
Dağa gidenlerden odun beklemez!
Dostu bilenlerden ödün beklemez,
Çıkarsız severdi rahmetli babam!
.
Bıçak kesmez oğul, yiğidi derdi;
Acı söz öldürür mert oğlu merdi!
Kendinin sayardı her türlü derdi,
Yiğidi överdi rahmetli babam!
.
Yazını evirip güze vermezdi,
Sevgiyi çevirip eza vermezdi!
Vicdanı devirip ceza vermezdi,
Göz ile döverdi rahmetli babam!
.
Doluyu almayan safı olsaydı,
Boş ile dolmayan gafı olsaydı!
Hedefin bulmayan lafı olsaydı,
Nedamet duyardı rahmetli babam!
.
Pir-î Fanî der ki; elin işinde,
Bülbülü korurdu gülün işinde!
Sözünde dururdu kulun işinde,
Hep Hakk’a uyardı rahmetli babam!
.
(*) Evmek: Acele etmek, elini çabuk tutmak.
.
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
23.09.2020 – İSTANBUL