Rahmetli baba annem
Rahmetli baba annem,şahika,bir saraylıydı,düzgün kouşmayı seven,haza bir
hanımefendiydi,yılda gelir birkaç ay bizdede kalırdı,çamaşırlar,yıkandıktan sonra,ütüden önce,söküğü yırtığı,varmı diye,bakar,eliyle ütü yapar gibi,düzeltir katlardı,parmağında yüksüğü,tenekeden dikiş kutusu,burnunun,
üstüne indirdiği gözlüğüyle,oya yapar gibi,yama yapardı,zaten ufacık tefecikti,birde bacak,bacak,üstüne atar,bir yandanda,ada sahillerinde bekliyorum,diye şarkı,söylerdi,t.s.m.deçok severdi,çünki,sarayda,her akşam
fasıl yaparlarmış,baktım şarkı söylerken sessiz,sessiz,ağlıyor,boynuna
sarıldım,hemen kendini toparladı,sanki suçlu gibi,özür dilerim,göya size moral vereceğim yerde,üzüyorum değilmi? diyebildi,ama sebebini ben
biliyordum,annem işe giderken,kalın çerçeveli siyah gözlükleri,takıyor,
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta