Rahmetli baba annem Şiiri - Münevver Şenol

Rahmetli baba annem
Rahmetli baba annem,şahika,bir saraylıydı,düzgün kouşmayı seven,haza bir
hanımefendiydi,yılda gelir birkaç ay bizdede kalırdı,çamaşırlar,yıkandıktan sonra,ütüden önce,söküğü yırtığı,varmı diye,bakar,eliyle ütü yapar gibi,düzeltir katlardı,parmağında yüksüğü,tenekeden dikiş kutusu,burnunun,
üstüne indirdiği gözlüğüyle,oya yapar gibi,yama yapardı,zaten ufacık tefecikti,birde bacak,bacak,üstüne atar,bir yandanda,ada sahillerinde bekliyorum,diye şarkı,söylerdi,t.s.m.deçok severdi,çünki,sarayda,her akşam
fasıl yaparlarmış,baktım şarkı söylerken sessiz,sessiz,ağlıyor,boynuna
sarıldım,hemen kendini toparladı,sanki suçlu gibi,özür dilerim,göya size moral vereceğim yerde,üzüyorum değilmi? diyebildi,ama sebebini ben
biliyordum,annem işe giderken,kalın çerçeveli siyah gözlükleri,takıyor,
başındabaşörtüsü,pecmude kıyafetiyle,işe gitmesine üzülüyor,ama,gelini,
gençti hemde duldu,dikkati çekmemek için de öyle giyinmesinede,
seviniyordu,baba annem işkali yaşamış biriydi,gençlerin,karnına kalçasına
yastıklar bağlayıp,yüzlerinide,örterlermiş,ihtiyar kadın sansınlar diye,
bende baba anneme,baba anne,sen saraydan niye,ayrıldında köye gelin
geldin dedim,oda,ben senelik izinine gelmiştim,bir düğünde,deden,beni
görmüş,aşık olmuş,daha düğün bitmeden,beni kaçırdı,o zaman düğünler
3gün3gece olurmuş,ama padişah arkasından,bir kamyon,çeğizinide
göndermiş,hala pirinç kayrolası,kıristal şamdanları,sedef kakmalı,konsolu,
hala duruyor,ben baba anneme,biz ne kadar şanssız bir aileyiz,değilmi?
üsküdardaki köşkte otururken camdan denizi seyrederken,pendikteki,
gecekondunun,tavan arasından,yıldızları,seyrediyoruz,ama,keşke babam
sağ olsaydıda,çadırda yaşasaydık,dedim,baba annemde bak,bu,bir,imtihan
allah insanların sabrını ölçermiş,bunlarda sabrımızla yeneceğiz inşallah
hadi gel şimdi neşeli bir şarkı söyleyelim dedi gezdiğim dikenli aşk yollarında,elimden bir kırık,saz geldi geçtidiyerek sarıldık,sohbeti,bitirdik.
15.3.2005.münevver şenol