Rahmetli Arslan Amcam Şiiri - Tahsin Koç

Rahmetli Amcamla bir hatıramı anlatayım

Ben hep onun yanana vardığımda
Yerinden fırlar ayağa kalkardı
Bana buyur evladım derdi!
Amcam Babamdan en az yirmi yaş büyüktü
Böyle olmasına rağmen hep bunu yapardı
Ben bu hareketinden rahatsız olurdum
Bir gün dayanamadım sordum amcama
Amca ben senin torunun yaşındayım
Hatta senin torunların bende büyük
Sen niçin benim ayağıma kalkıyorsun
İnan ben çok mahcup oluyorum
Rahmetli Amcam gülümsedi
Dedi ki; Oğul!
Ben bu hareketi yaparken
Aslında kendime hürmet ediyorum
Nasıl dedim Amca!
Bak Oğul; Sen veya bir başkası
Benim yanıma geldiğinde ben ayağa kalkarım
Bu hareket bizim toplumda saygıyı ifade eder!
Evet biliyorum!
Ben bu hareketi yaparken sana örnek gösteriyorum
Ben Senin yanına geldiğimde
Bana bu saygıyı göster!
Ha! Anladım ki;
Benim yanıma büyükler veya herhangi biri geldiğinde
Böyle saygılı ol; Bana canlı örnek gösteriyor
Söyleyerek değil, hareket yaparak bana anlatıyor
Eğitimin bir şeklide anlatarak değil
Yaşayarak göstermektir bunu anladım
Rahmetli Arslan Hacı Amcam
Çok orta yani vasat bir adamdı
Bütün meseleyi sakin ve yumuşak anlatırdı
Asla kırıcılık ve şiddet yoktu
Allah c.c. rahmet etsin

Tiran – 09.06.2020