R A H M E T L İ Şiiri - Hikmet Öztürk

Sustu
Ebleh sandılar
Konuştu
Geveze dediler

Bazen sevdi, sevilmedi
Bazen sevildi o sevmedi
Yalnız yaşadı tüm hayatını
Arkasından
Nonoş mu ne bu dediler

Tok tu,
Mahkum ettiler açlığa.
Öldü,
Yolcu ettiler ölümsüzlüğe.
Hakkını aradı hep
Bu kepaze dünyada
Dayanamayinca yorgun yüreği
Hakka yürüdü dediler

(Mum ışığında tüketti rahmetli ömrünü-ışıklar içinde yatsın.)