Rahmetli Şiiri - Hidayet Şakalar

Tok karnına dokuz ekmek yiyerek,
Daha da az oldu derdi rahmetli.
Bir de dışarıda haram diyerek,
İçeride tüstüm yerdi rahmetli.

Söz olarak tükürdüğün yalardı.
Haksız dense ağzı küfür dolardı.
Gece gündüz her havadan çalardı.
Sağlığında çok saz kırdı rahmetli.

Durmadan tüterdi beş-altı ocak,
Hep benim diyerek öterdi cak cak,
Terleyen işçiye sarı bir sıcak,
Odunsuz kalana kardı rahmetli.

Her zaman dertliye alaylı baktı.
Çok poz verdi, çok da fotoğraf çekti.
Sinsilikten yana üstüne yoktu.
Her taşın altında vardı rahmetli.

Yanlışı görüp de gözünü yumma,
Kötülük yapıp da iyilik umma,
Ölenin ardından atılmaz amma,
Allah’a hoş varsın, zordu rahmetli.