Rahmetler Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Neden öyle bir elma düşmedi bizim de başımız,
Biri sana, biri bana, biri de Kamertay ‘a olmak üzere,
Neden biz böyle kalakaldık kupkuru kerevetlerde,
Neden ben alamadım senin gibi bir Padişah kızını
Veya sen, benim gibi bir karasevdalı Keloğlan ‘ı,
Neden bir tükenmeyen menziller düşmüş kervanlarıma,
Neden kum fırtınaları yağmış başıma, bir al elma yerine,
Neden kırbalarım kuru,
Neden hep böyle yorgun develerim,
Neden bir ömür boyudur
Dualara açılıp durur
Ellerim?

Yaklaştıkça uzaklaşan dağlarım gibisin,
Ufuklarım gibisin moraran akşamlarda,
Yağmurlarım gibisin; yanan kalbimin özlemle beklediği
Avuçlarımın göklerin mabedinden dilediği,
Seni söylemek istiyorum dudaklarıma,
Yanaklarıma seni ağlamak istiyorum,
Birkaç damla gözyaşı gibi
Seni dökmek istiyorum gözlerimden,
Başka ne gelebilir ki elkızı, ellerkızı
Ellerimden?

Bir akılsız zamanımda seni akıllılar gibi sevdim ben,
Yakıştıramadım kendime deliler gibi sevmeyi,
Bıraktım körpe bir ömrü suya verdiğim selelere,
Sislerle sarıp sarmaladım allı-morlu dağlarımı,
Kervanlarımı haramilere terk ettim
Ve mallarımı sebil ettim alıcıkuşlara,
Bundan sonra rahmetler mi yağacak sanıyorsun elkızı,
Başlara?

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >13-14/100)