Baban harpte şehit oldu,
Annen yeni koca buldu.
Kaldın altı yaşında;
Şehit oğlu öksüz kaldın.
Yalnız kaldın çocuk yaşta,
Annen baban, yoktu başta.
Bazen yattın kuru taşta,
Şehit oğlu öksüz kaldın.
Aç da kaldın açık kaldın,
Ankara ya haber saldın,
Yetim parası alamadın.
Şehit oğlu öksüz kaldın.
Kurallara çok uyardın,
Benim için hep ayardın.
Fakirlikle ömrün geçti,
Şehit oğlu öksüz kaldın.
Haksızlığa hep kızardın,
Annemi de pek üzerdin,
Uşak oldun çoban oldun,
Şehit oğlu öksüz kaldın.
El evinde çok çalıştın,
Çile, yokluk hep alıştın.
Hep içinde derdin ile,
Şehit oğlu öksüz kaldın.
Okutmadı devlet seni,
Yaşatmadı devlet seni,
Anlamadı millet seni.
Şehit oğlu öksüz kaldın.
Sen Atamsın sen canımsın,
Senden oldum hep kanımsın.
Çıkmıyorsun hiç aklımdan,
Şehit oğlu öksüz kaldın.
Kazim özgür
27-Aralık-1980 ölüm yıl dönümü.
Kayıt Tarihi : 12.10.2009 22:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!