Karadır yüzüm kara
Âhım huzuruna vara
Düştüğümde dara
Rahmetinle yetiş yâ Rab.
Şu âsî seni düşünür
Günahkâr, boynu bükülür
Belki kir-pası sökülür
Rahmetinle yetiş yâ Rab.
Huzurunda çağlasam da
Yüreğimi dağlasam da
Unuturum, ağlasam da
Rahmetinle yetiş yâ Rab.
N’olur kulluk aşkı ver
Nefsânî dertleri der
Mağfiret sofranı ser
Rahmetinle yetiş yâ Rab.
Kayıt Tarihi : 26.1.2020 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!