Rahmetini Bolca Ver Şiiri - Merve Demircan

Ey her şeyin sahibi; bize bol, bol şuur ver!
Lütfedip de vermezsen; olacak ömür heder.
Biliyorsun çok kullar, mahrum yaşar o şeyden;
Sen etmezsen merhamet; kahir’i od’a gider!

Madem sonsuz rahmetin, vermek ile tükenmez;
Öyle ise sail’e; “git kapıdan yok” denmez!
Vesile kıl şu ayı, rahmetini kıl gani;
Gerçek olan bir Allah, tevziata üşenmez!

Belki layık değiliz, kusursumuz çok fazla?
Tadat etsek onları, zor beyanı elfaz’la!
Fırsat bilip şu ayı; geldik yine babına;
Sen gafur-u Rahim’sin, işin olmaz hiç nazla!

Biliyoruz şu sınav; hem şiddetli hem çetin;
Kaybedecek yazık ki; kul değilse çok metin!
Koyma bizi yüzüstü, medet eyle ey Rahim;
Gelemeyiz hakkından, sen olmadan biz betin!

Dil dönmüyor hoş söze, zira fakir kal’imiz;
Biliyorsun ne arif ne de; kebir âlim’iz!
Haller malumken sana, anlatmaya yok mecal;
Etmez isen mağfiret, mahveder vebalimiz!

Merve Demircan
01.08.2011-Torbalı