Hüzünlü bir bahar akşamında, bir gök gürültüsü duydum,
Hissettim, bu çakan şimşek; yağacak rahmetin nefesiydi,
Ve sonra... hiç ses etmedim, yağan yağmurun ritmine uydum,
Anladım ki, bu çiseleyen yağmur; umudumun sesiydi...
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta