Fidanlar içinde kısmeti boldu
Uçuşan kuşların mekanı oldu
Şefkat kollarını cömertçe açıp
Yedirip doyurup aşhane oldu
Sararıp çürüdü ömür ağacı
Dalları kurudu yapraksız kaldı
Bilirim bulunmaz bunun ilacı
Rahmeti Rahmana, ukbaya kaldı
Seneler yıprattı yaşlı çınarı
Boş kaldı dalları akmaz pınarı
Tepeden başladı kökten toprağa
Artık ne kuş konar nede bir arı
Kayıt Tarihi : 19.12.2011 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!