Rahmet Yağmurları (401)

Rahmet yağmurları,
Medet! Sırılsıklam ıslanayım.
Yağ başımdan aşağı yağ...
...
Bir baktım önüm ateş, arkam ateş
Sağım ateş, solum ateş...
Yanmaksa tek çare yanayım...
...
Ey nebiler nebisi, ey en tertemiz el...
Medet... Kurtar beni bir başıma olduğum bu ateşten.
...
İstersen ben bu ateşte ilelebette kalayım...
Sadece yakmasın bir başkasını bu ateş, bu cehennem...
Ey ateşin de sahibi, ey en güzel el...
Kurtar beni de...
Senin değilse o el başka el istemem...
Yazma tarihi 2004-2005
Düzenleme Nisan 2013.
(Böyle değildi bu şiir. Ne yazık babamın sobada yaktığı ajantamdan bu şiiri kurtaramadım. Hafsamda kaldığı kadarından yazdığım kadarıyla. Ve bugün bir kez daha yazmaya çalıştım. Ve bugün bir kere daha üzüldüm o ajantama ve içindeki şiirlerime, yazdıklarıma)