Rahmet Yağıyor Şiiri - Abdil Yıldırım

Yine duman çöktü gönül dağına,
Sağanak halinde hasret yağıyor.
Tutuldum ayrılık fırtınasına,
Yufka yüreğime sıklet yağıyor.

Dertli aşıkların şiirlerinden,
Istıraplar hissedilir derinden,
İnleyen neylerin nağmelerinden,
Ayrılıklardan şikayet yağıyor.

Fani aşklar cüz'i bir lezzet verir,
Gelir bin mihnetle karşımda duru,
Bir üzüm yedirir, yüz tokat vuru,
Bir zevkin peşinden bin dert yağıyor.

Geçmiş zaman ölü, gelecek muhal,
Ne mazi tad verir, ne de istikbal,
Ruhuma sıkıntı veriyor bu hal,
Düşüncelerime zülmet yağıyor.

Bir süre hayata bu gözle baktım,
Aldığım dehşetten çıldıracaktım,
İman gözlüğünü gözüme taktım,
Gördüm ki âleme rahmet yağıyor.