Rahmet Peygamberi Şiiri - Orhan Kavak

Babası Abdullah annesi Amine.
Amine alemlerin efendisine hamile.
Bir anneside süt anası Halime.
Ancak rahmetsin sen bu alemlere.

Ufacık bir çocukken çobanlık ederdin.
Hiç günaha girmeden delikanlılığa erdin.
Sonra Hatice annemizle evlendin.
Hayırlı evlatlar dünyaya getirdin.

Nübüvvet zincirinin son nurlu halkası.
İman ateşiyle pişmiş,zengini fukarası.
Asrı saadeti yaşamış,Arabistan Yarımadası.
Ancak nur üstüne nursun sen peygamberler Mustafası.

Uğraşan,didinen,ümmeti için savaşan sen.
O savaşırken bile çok canları kurtarmış bir bilsen.
Allahın peygamberisin sen,seni bir anlayabilsem.
Bereket üstüne bereket,rahmet üstüne rahmetsin sen.

Sonra avucumu açsam göklere,seni arzu etsem ben.
Dünya gözüyle bir görsem,son hutbeye bir yetişsem.
Ölsemde gam yemem,onun nur yüzünü seyretsem.
Tek arzum,tek dileğim bu,bilmem çok şeymi istedim ben? .