Rahmet Kuşu Şiiri - Süleyman Pekin

Bir anam vardı
Can sunam
Yüzünden rahmet okunan
Ve gönlün Hira kuşluğunda
Sabah namazlarıyla yıkanan
Bir turnam vardı

En çok dualarla çiçek açar analar
İnşirah kervanı yürür öncüsü onlar
Yer kopmuyorsa gök çökmüyorsa
Felaketler defterde birikmiyorsa
Dağlardır sabitleri arzın
Ve her biri dağlar gibi analar
Dilekleri kanat çırpar

Burnuma Cennet kokuları geliyor anne
Yine kalbini kemalata açmışsın
Sonsuzluğa bulaşmışsın
Senin dolaştığın yer yeşerir
Sana bakan göz yaşarır
His iksirinin ikliminde senin
Ruhum inceliyor

Ki analar emzirir ruhun söküklerini
Karanlığın bezini bağlar analar
Bu himmet, bu bereket, bu sekinet
Mübarek elinin kalite belgesidir
Ve o bir rahmet delegesidir
Güneş açar yüreğini bazen
Bazen bulutlar ağlar

İsyanlı günlerimden kalma yaralar
Asi nehridir içimdeki deniz
Dikbaşlı bir kartala benzediğimiz sıralar
Tek yol bağımsızlık tutkusu
Taşı delen su, ateşi dindiren su
Sanki görünmeyen iyilik ordusu
Doğrusu emir aldığım yeryüzünde
Bir anam vardı
Bir anam var