Ölümün rengi; kara, maddesi nur
Ölümü rahmet bilir, en yüksek şuur
Bak naaşın teneşirde nasıl da rahat durur
Ses tellerin patlar, sesin sana duyulur
Bazıları deselerde gurbet
Rahmettir ölüm apaçık rahmet
Ölüm olmasaydı bitermiydi eziyet?
Anlarsın kıymetini yokluğunu bir farz et
Söyleyin! Ölenin ardından yas tutmak niye
Hiç esef edilir mi? vuslata erdi diye
Önce ruhun üflendi, gönderildin gurbete
Hiç kimse ağlamaz giderken memlekete
Şaşarım! ölümü son sayan kafaya
Gözyaşına gerek yok, gerek yok tasaya
Daha anlamadıysan, kulak ver şu kıyasa
Dünya bent ve madde, ölüm anayasa
Kayıt Tarihi : 8.5.2017 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!