"Rahmet dilemek dostlarına kaldı.”

Kara haberi Adana’ya düştü.
Dediler ki Oğuz öğretmen öldü.
Daha açmamış tomurcuk bir güldü.
Rahmet dilemek dostlarına kaldı.
Cansız bedeni gelecek Bitlis’ten.
Adı söylenecek minarelerden.
Ömrü bu kadarmış ne gelir elden.
Son vazife sevenlerine kaldı.
Nurluydu yüzü her zaman gülerdi.
Babası ona deli fişek derdi.
Yoktu emmisi, Celal amca derdi.
Rahmet dilemek Şimdi bana kaldı.
Dünyaya gelen her canlı ölecek.
Zamansızdı desem isyan olacak.
Gencecik beden toprağa girecek.
Sabır dilemek şimdi bana kaldı.
ALLAH verdi, ALLAH aldı Oğuzu.
Biz kime, nasıl edelim buğu’zu.
Demek Dünyadaki rızkı buyu’du.
Dostların Fatiha’sı ona kaldı
Geri gelmez ah edip ağla sakta.
Azrail’e sitemler yolla sakta.
Ateş düştüğü yeri yakacaksa.
Su döküp söndürmek dostlara kaldı.