Rahmet Damlası Şiiri - Veysel Narman

Bütün kainat rahmet damlacıkların'la hayat bulurken,
Rahmet damlacıklarının zerreleri dahi bana deyse kafi,
bir acziyet ve mahrumiyet içerisin'de sana el açmış'ken,
ve senin kapın'dan başka bir rahmet kapısı yokken,
masumane bir iltica ile sana yönelmiş'ken, senin rahmet-
damlacıkların,fırtınalar ile bana düşer'se bilki ben, fırtınaların-
koparıp, yağmur sellerinin sürüklediği bir yaprak gibi sonu mechul olan bir yolculuğun gönülsüz eri olurum.
Oysa sağnak,sağnak yağan rahmet damlacıkların beni-
rahmet deryasına ulaştıracak olsa,ve rahmet deryasın'da rahmet damlacıklarının oluşturduğu ebedi-saadete erdirecek
olan rahmet zerreciklerinin için'de kendimi bulurdum.

Yine'de sen rahmet deryasının padişahısın, ne olur rahmet damlacıklarınla bizi rahmet cennetinin şevkatli kollarına al
orada rahmet peygamberine kardeş kıl kevser havuzun'dan-
ebedi içebilmeyi ve rahmet ağacının meyvelerin'den ebedi yiyebilmeyi nasib et
amin