Rahmet Çağlayanı(Mirac-ı Nebevi)

RAHMET ÇAĞLAYANI

(MİRAC-I NEBEVİ)

Asr-ı Saadetin çile günleri
Yaşanıyor ruhlarda
Izdırap geceleri
Taş olsa parçalanır
Dağ tahammül edemez
İman olmazsa kalpte
Bu sıkıntı çekilmez.

Rahmet-en-lil Alemin
Arz etmek için halini
Giderlerken Kabeye
Diken serperler yere
Bu hal
Günlerce devam eder
Ne serpen müşrik vaz geçer
Ne çiğneyen Peygamber

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

Müminlerin annesi
Resülün de zevcesi
İlk müslüman
İslama ilk inanan
Bütün sıkıntıların
Dert ortağı
En büyük kahraman
Hazreti Hatice
Bırakmadı eşini
Ne gündüz,ne de gece
Taa Azrail gelince
Ruhunu kabzedince
Kader ördü ağın
Bıraktı yaranını
Zalimler meydanına
Küfrün tam ortasına.

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

Amcası Ebu Talip
Hani Yeğenine gelip
Yeğenciğim
Dar-ün nedvede toplanan
Hem zengin hem kodaman
Mekke’liler derler ki

Eğer Muhammed(s.a.v)
İstiyorsa şan,şöhret
Reis yapalım başımıza
Karışmasın tanrılarımıza
Kadın,kız ise derdi
Bulalım istediğini
Gözü para puldaysa
Yığalım önüne ne varsa.

Amcasına bakar O yetim
Biraz da hüzünlenir
Ve der k
Amca, amca
Bir elime güneşi ötekine de ayı
Verseniz dahi
Vaz geçmem bu davadan
Tek başıma da kalsam
Savaşırım onlarla
İşte meydan

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

Amcası,bıraktı O masumu
Gitti Rabb’in yanına
Çilelerle beraber
Girdi hüzün yılına

Hüzün yılı; ızdırap var mayasında
İşkence,havasında
Açlık,had safhasında
Listeler asılıyor
Mekke sokaklarında
Müslümanlar fişleniyor
Kendi diyarlarında
Aman Allah’ım
Buna canlar dayanmaz
Azıcık vicdanı olan
Bu zülümü yapamaz.

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

Bitmez çilelere muzdarip
Rahmet Peygamberi
En zor şartlarda bile
Hep aklında ümmeti
Bitmek bilmez merhameti
Hep ümmeti için

Secde halinde gözyaşları
Kuruyacak nerdeyse
Göz pınarları.
Ve Cibril Emin böyle bir gecede
Gelerek dostu Muhammed(s.a.v) e
Müjdeliyor daveti
En büyük saadeti
Bir coşku bir heyecan
Dayanır mı buna can
Çağıran huzuruna
Hem Rahim,hem de Rahman
Gelir mi hiç aklına
Ne dünya ne hanüman.

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

Mescid-i Aksa ilk durak
Peygamberlere ve Meleklere
Kıldırır namazı imam olarak.

Sonra başlar seyehat
Arş-ı alaya çıkar kat kat
Cebrail ile gelirler bir noktaya
Sidret-ül Müntehaya
Yol arkadaşı der.

‘Beni mazur gör
Burdan öteye
Sana arkadaş olamam
O nur yakar,kül eder beni
Rabb’im Seni istiyor Seni.’

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

O ihtişam, O Rahmet
O haşyet, O mağfiret
Sultanın ikramını; Habibine
Anlatmak kimin düşmüş,haddine
Melekler ortak olur
Muhammed(s.a.v) in zikrine

O yetim
Yetim bırakmaz ümmetini
Her fırsatta diler
Af ve mağfiretini

Anlatılmaz bir sevda
Can orda,canan orda
Yar orda,yaran orda
Sırat,mahşer,cennet,cehennem
Akla gelir mi hiç dünya.

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

Müminin miracıdır
Dertlerin ilacıdır namaz
Namazı kılan
Cennetin baş tacıdır.

Bir de Amenerresülü
Hediye o geceden
Müjdelenmiş cennetle
La ilahe illellah diyen
İman ile göçen

Müşrikler inkarcılar
Def çalıp oynaşırlar
Can dostu sırdaşına
Durumu anlatırlar.

Ebubekir tereddütsüz der
‘O’ söylerse doğrudur
Sıddık böyle olunur

Resülünün yolunda
Toz olmaya razıyım
Sancağının altında
Yeter ki bulunayım.

Güneş açmış bağrını
Arş da kanatlarını
Bekliyorlar ezelden
Rahmet çağlayanını.

Aşk İklimi
Kitabından alınmıştır