Bir hüzün çöker gök kubbeden kalplerimize,
Kurak toprağa düşen çatlak gibi köreltecek gözlerimizi
Ellerimiz açılmaz mı semaya, gecenin en onulmazında uyanarak
Hangi vakte kaldı yalvarmak Allah’a, gözlerimiz ağlayarak
Ne günah işledik diye içimizde yankılanmaz mı sesimiz
Ve kurulunca mizan –ı kebir, yine muhtacız Allah’ın Rahmetine.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta