Bir hüzün çöker gök kubbeden kalplerimize,
Kurak toprağa düşen çatlak gibi köreltecek gözlerimizi
Ellerimiz açılmaz mı semaya, gecenin en onulmazında uyanarak
Hangi vakte kaldı yalvarmak Allah’a, gözlerimiz ağlayarak
Ne günah işledik diye içimizde yankılanmaz mı sesimiz
Ve kurulunca mizan –ı kebir, yine muhtacız Allah’ın Rahmetine.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim