Rahman ın insana has armağanı
Aksın gözlerde kuruyan özlemin
Yaşı
Paslanan kulakların zarı beklesin nağmelerde büyülenen
Ezanın sesini kulaktaki zarın perdesi
Utansın biraz
kalbin hasar gören et parçası çekilsin uzvuna
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta