Rahman onu sever idi bilen olmadı...

bir garipti şu ömrü hayatında
yardım edeni elinden tutanı olmadı
yoklukla tanıştı daha doğduğu gün
açmısın tokmusun soran olmadı

aile fakirdi okula yollamadılar
okumanın nimetlerini anlatmadılar
bir diploma verip adam yapmadılar
cahildir boşver sayan olmadı

bir kızı sevdi gençlik günlerinde
aşkını anlattı dili döndüğünce
aileye dedi isteyin kızı sizde
garip aşıktır veren olmadı

aldı başını çekti gitti köyünden
uzaklaştı doğduğu büyüdüğü yerden
büyük şehirde iyice garipleşti birden
kimin nesisin soran olmadı

hiç gözünden gitmezdi sevdiğinin hayali
lakin parası yoktu,öyleyse sevemezdi
bu dünyanın düzenine kahretti
gözyaşları aktı silen olmadı

bumuydu hayat bumuydu dünya
yokmuydu yeri zerre toplumda
oysa kalbi vardı sevmişti o da
garip sevgiye değer olmadı

unutmak zorundaydı aşkı sevgiyi
kazanması gerekti bir topan ekmeği
inşaatlara gitti amelelik etti
iş paraya geldi veren olmadı

lanet etti insanlığa doğduğu güne
gitmeliydi buralardan başka meçhule
uzaklaştı insanlardan vardı bir yaban ele
kahırını gidişini duyan olmadı

tuttu bir dağbaşını mesken eyledi
burda Yaradana yakın insana uzağım dedi
mağaranın içine yapraktan yatağı serdi
soğuklarda dondu uyudu bilen olmadı

sabah oldu kaskatı vücudunu gevşeterek uyandı
çıktı mağaranın kapısına etrafına bakındı
Güzeldi Yaradan,Güzeldi Yarattıkları
şükür dualara karıştı gören olmadı

dallardan çitlembikler topladı karnını doyurdu
birde baktı ki,yanında bir güzel ceylan buldu
sevdiğinin ismini verdi çağırdı durdu
ilk defadır mutluydu bilen olmadı

dağları taşları seyretti öyle bir müddet
yaşıyordu dünya da,bunda da vardı Hikmet
belkide şu garip Ceylana bir dost gerek
şükran söyledi dudakları duyan olmadı

yıllar yılları kovaladı ihtiyarladı,yaşlandı
dünyada ki günlerinin sanki sonuna vardı
uzandı döşeğe yanında kara gözlü ceylanı
can verdiler birlikte gören olmadı

bir güzellikte buldu kendini o sabah
yemyeşildi ortalık,dervişler dönerdi semah
hiç şüphesiz dedi,La İlahe İllallah
güzel dedi dilleri başkası olmadı

Rab dedi; Sana elbet çok çileler verdim
fakat sen asla inkar edenlerden değildin
bu Cennet,yurdunuzdur hem ceylanın hem senin
Rahman onu sever idi bilen olmadı...

5.Nisan.2011.İzmir
Ali Efeoğlu