Bazen gönlümü ısıtmak için.
Ruhumu sobası tütmeyen evden sızan ışığa asarım.
Şehir ve her şey o pencerenin arkasında kalır.
Soğumaya yüz tutmuş ellerimde çay bardağından bir yudum almaya utanırım.
Kendimle aramdaki adabı anlamak için sızan ışığın tadını çıkarıyorum teheccüt vakti.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
