biliyorum,
sen kolay demezsin
seni seviyorum, diye
belki bir tek bana söyledin
bütün içtenliğinle...
Bir resim buldum; sen, babam ve kardeşim
Yanyana durmuşsunuz
Bense öndeki sandalyede,
Sen bir elini benim omzuma koymuşsun,
Diğer elinle babamın elini tutmuşsun.
Kardeşimin kaşları çatık her zamanki gibi;
kalabalık geldiler!
düğünün tam ortasında.
çocuklar korkudan ağladılar
yaşlılara bile tekme tokat girdiler.
Çalgıcıları kovdular
masalar devrildi
bir yerlere bombalar yağıyor,
ben seni düşünüyorum..
bir çocuk vuruluyor başından
ben sana ağlıyorum..
utanıyorum..
Sen mi? ? ?
karanlıklar ülkesinde önce tutan ellerimden
sonra aniden bırakan...
gerçek hiç bir şey yok senin için
her şey yalan...
korkma gel...
ne geçmişten bahsedeceğim sana
ne gelecekten...
yeni çıktım akıp giden nehirden
az önce çıktım...
Şimdi seni anladığım yaştayım
Anlattığın her şeyin masal geldiği yaşta,
Ellerimden tuttuğun anda bana bir şey olmaz
Duygusunu yaşamak istiyorum yeniden,
Çocuk olmak istiyorum anne..
sensiz geçen her günü zarar sayarken ben,
belkide en derin sevdaların kollarındasın sen...
önemli olan nedir, bulamadım sevgide
ellerimi her uzattığımda koskocaman bir boşluk.
haykıramıyorum adını; nedenim yok
Selam sana İstanbul…
Özür sana…
Ne varsa kötülük;
Biz yaptık
Sonra suçu attık sana…
Senin anneliğinin yanında
Nedir ki benimkisi?
Tarlada doğuran;
Sen iki kere annesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!