Rahlelere seni yatırdım Şiiri - Önder Öz ...

RAHLELERE SENİ YATIRDIM

Yar!
Yokluğunun kaç yüz günündeyim.
Düşkün kaldı dualarım bak.
Rahlelere seni yatırdım.
Aminlerim boş kaldı yar!

Haydi!
Kalk, gel artık sessiz sedasız...
Su birikintelerine basarak,
Islak ıslak,
Sanki kış ayında yürür gibi,
Kalk gel artık.
Kapımın eşiğinden gizli gizli,
Gir içeri.
Dudaklarına sığınsın gecelerim!

Dur!
Dualarıma işkence çektiren sen.
Gidişine doyamadım daha
Varlığınla öldür beni!

Haykır!
Yılların ahları ilmik ilmik boğazımda.
Bas naranı afakanlarım dağılsın.
Dağılsın yokluğunda çöken sis
Bedeli neyse ödedim aşkın...

Başıma of, gözlerime eyvah!
Gözbebeklerin ne kadar da büyümüş.
Bakma sakın eskisi gibi!
Musallana bile hesap soracak bir yürek büyüttün bende.
Ama okşa beş vakit kahrolası aşkı...

Sarıl kısacık!
Dur çekme elini, ısıt soğuk havayı,
Tenimin yabancılığı yokluğunun eseri.
Hisset özlemin ateşinde kavrulan hücrelerimi.

Gel ve kal!
Ninniler uykuyu söylerken,
Geceyi giyerken üzerime,
Gör!
Delik deşik vücudumu.
Ve...
Gel bu sefer farketmeyen en lanet saatlerde!

Gel!
Kitaba el basmadan sevdalılar,
Ve yüklü ayrılıklar uyanmadan,
Gel!
Ve Gör!
Yıktığın bir dünyanın kadavrasını.
Allahını sevdiğim!

Önder ÖZTÜRK
10 / 10 / 2011
04:25