23 yaşında edebiyata Jack London ile giriş yaptı yaşar Kemal'in memleketinde yaşamakta
Eserleri
Nafile Çocukluğumu öldürmüştu gençlik.
Biraz haykırsam da fayda etmez.
Sesiz batıyordu gün.
Dalgalar sesli idi o kadar.
İki mantıklı cümleyle bitmişti hadsiz hayalim.
Rüzgar annem gibi sesleniyordu denize,
Akşam da olmamıştı ama geçmisti öğlen
Derken yarısı batı günün.
Şiirde bahsi olunmaz.
ilk sevdanın korunu da söndürdü solumdaki çiçek kokuları.
Veryansın da etmedim değil.
Nafiile!
Bir kaç bulutu kızartıyordu son al ışıklar.
Bu olmalıydı elbet hep sözü geçen o tecrübe.
Isıtmasa da Önündeki bulutu aydınlatmaya mukader.
Bu kadar söze de tahammülü olmaz güneşte kayboldu.
Al bir ton kaldı.
İşte o yüzdendir Bir şiire sardım secdesiz tütünümü.
Benden gelen cehenemimle yaktım 22'mi 23'mü 24'mü.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!