Rahibe Gözler Şiiri - Aycan Köse

“Tenin yüzümü gösterecek kadar temiz değildi..”

Ellerin tutuşmaktan yorulmuştu,
Ellerin tanışmaktan,
Ellerin bırakılmaktan
Yorulmuştu…

Dudakların konuşmaya vakit bulamamaktan
Yorulmuştu,
Dudakların kullanılmaktan..
Dudakların ıslanmaktan
Yorulmuştu..

Bedenin yorulmuştu,
Nisan yağmurları yağdırmaktan
Tenin bitmişti,
İnsan yağmurlarında kalmaktan..
Teninde yer kalmayınca,
Bedeninde kırılmıştı kalemler,
İmzalanmaktan..

“Üzerinden bir çığlık kalktığında
Gözlerin tutunacak ellerimden,
Sargılı bir günahtan tutar gibi…”

Birtek,
Gözlerinin kokusunu alabiliyordum
Gözlerinin korkusunu…
Gözlerindi dokunulmayan
Gözlerin rahibeydi,
Gözlerin gecenin onikisine düşen hayal..