Bu hastalık göz altlarıma renk paletinden
Zift karasına benzer renk çaldığında
Eteğini doyasıya kaldırıma süren roman kadını
Zabıtalara onlarca küfür edip
Günün hasılatını sayarken
Çorabı parmaklarından delinmiş bir çocuk
Yaslayıp kafasını omzuma, son saatlerime ortak olacak.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta