Hal bilmez elinden saçımın akı.
Artık umursamam var ile yoku.
Yine efkârlıyım tesellim rakı.
Vefa bilmezlere içtim rahatım.
El attığım dallar kırıldı kökten.
Medet umulur mu var olan yoktan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim