bir ateş bağrımı yakıyor her an
bitmiyor kederim duruyor zaman
böyle bir azaba dayanmıyor can
tükendi yaşlarım gözlerimde kan
çınlıyor kulağım kimler anıyor
düştüm aşka çaresiz, kalbim yanıyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta