Rahat Kaçıran Aydınlık Şiiri - Abdullah ...

I

yine dinçlik beklerken
düş ölüleri dökülüyor güne
hevesler ağartan vaktin
aydınlığı kaçırıyor rahatımı
kuşatmanın hep böyle başladığını
kabullenmek ağır geliyor zihne

küfürle törpülüyorum yaşamı

nefretim körelmesin istiyorum
yalan yere edilmiş bir yemin gibi
yaşanan sabah vakitlerine
aynı iltihap akıyor her gün
gerinirken aşınan dünyadan
aşktan sakındığım göğsümü
tan parçalıyor

II

her sabah oradan
muhasara altında ah
biraz daha benim olmaktan çıkan
surlardan bakıyorum krallığıma
kanı karşılıyor beni hafızamın
felaket zamanlarının çaresizliği

ne kadar da yakışıyorum çağıma

tehirli trenlerden sarkıyorum
güzellik uykusuna ömrümün
diliyle gömüleri yoklayan
sürüngenlerle yarışıyorum
katışıp karanlığın eriyen ihtişamına
kök saldığım dağlardan
fay hatlarına taşınıyorum

2018

Abdullah Çevik
Kayıt Tarihi : 13.5.2018 11:49:00