Rahat Hayat Şiiri - Necip Zeybek

Ah dostlar,
Erken gelmişiz Dünyaya!
Kürek çekmişiz bir ömür bedavaya.
Ne güzel bak bu yüzyılda hayat,
Yatak rahat,
Ulaşım rahat, iş rahat,
İlişkiler rahat, İletişim rahat,
Yani hiç hazır ol yok, hep rahat!
Koşup yorulma, yan gel yat.
Evet, ama bu kadar güzelse hayat,
Neden durmuyor gençler o halde yerinde rahat…
Ya da kimde kabahat?

Duyup dinlediğimiz hep şikâyet,
Telefondan, markadan, internetten,
Arabadan, harçlıktan, kıyafetten şikâyet,…
Defterden, kitaptan, dersten,
Anadan, babadan, atadan, herkesten şikâyet…
Eften püften bir yığın dert…

Demek ki dostlar,
Vermezsen mesuliyet,
Görmezsin memnuniyet.
Tıka basa doyunca ekseriyet,
Sirayet edermiş umumiyete zafiyet,
Ve başlarmış halinden şikâyet…
Mesut da çıkar elbet, lakin kısa bir müddet.
Avdet etmez topluma gerçek bir saadet!

Koma çoluk çocuğu başıboş,
Sorumluluk ver, peşi sıra koş,
Zira batar insana aşırı rahat,
Zehir olur o güzelim hayat.