Üzeceksin,ağlatacksın hayat;
Gülmeyi unutturacaksın yüzüme.
Parasızlığı,çaresizliği öğreteceksin sabrıma.
Ve sevmeyi öğretecesin, sevilmeyi beceremesemde.
Yanlızlığı hissettireceksin,kalabalığın orta yerinde.
Ve hastalıkları getireceksin,tek tek ardı ardına.
Büyüteceksin bebeği;
Ta ki korumaya çalışana kadar acizliğinde.
Gülümsemek nasıl bir şeydi düşündüreceksin zaman zaman.
Yıllarını alacak ettiğin mücadele.
Ve biryerlerde yorulduğunu anlayacaksın,
Ama şuan değil!
Şimdilerde kaldırabiliyorum hayal kırıklığı ve üzülmeyi,
Henüz vakit var; pes etmiyorum hayat.
Ne olur beni fazla hırpalama ve biraz rahat bırak.
Kayıt Tarihi : 4.7.2011 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!