İSTEMEM.
Gonca; Gül’düm, aşk derdiyle sararıp soldum,
Dostlar benim bu derdimi, niçin bilsin? İstemem.
Kendime can yoldaşı, kem talihimi buldum,
Akan kanlı yaşımı, canan silsin istemem.
Ağlamakla geçti hep, zaten yıllarca ömrüm,
Aşk derdiyle ben hoşum; Yarab gülmek istemem,
Gülmek nedir bilmedi, aşk’ınla yanan gönlüm,
Ağlamaktan, gülmeye, fırsat kalsın istemem.
Can evim de yaram var, bu ki bir aşk yarası,
Koklamam başka bir; Gül. Der de, derman istemem.
Bilin ki; Bülbül bibi ben ahu zar eylesem,
Feryadım dindirecek, bir gonca; Gül istemem
Bir gün gelip; Azrail, benim kapım çalacak,
Cesedimin başına, sakın gelme, istemem.
Bu naçiz bedenimse, bir kabir’e konacak,
Mezar-ıma, bir kürek; Toprak atma istemem.
Ağlamaklı olmasın, o simsiyah gözlerin,
Kabrimi sulayacak, gözyaşları istemem,
Yalvarırım değmesin; Baş taşıma ellerin,
Rahat bırak ne olur, senden şev kat istemem.
Arz Ederim.
Yazan: Ali rıza Saygan.
Şiir No: 106
Tarih: 25- 06- 1970
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KALEMİN DAİM OLSUN.......NİCE PAYLAŞIMLAR
DİLEĞİYLE.........SELAM VE DUA İLE
TÜM YORUMLAR (1)