Rahat Bir Ruh Şiiri - İbrahim Yay

Ne kadar alabileceğini bil ki sevgini paylaşırken,
Karşı taraf umutlarını habersiz köreltmesin.
Fazla değer verdiğinden çıkarsa başına insan,
Kıymet bilmeyenlerin içinde kendini kaybetmesin.

Göze vuruyorlar yaptıklarını belki istemsizce,
Belki de kasıtlı olarak yapıyorlar,
Sen böyle bir insan olabilir mi diye düşündükçe.
Haberleri yok mahrum kaldıklarından, hayatta büyüdükçe.

Kızarsın sevdiğine üzersin belki, üzmek istersin,
İçinde biriken yanlışların sadece sana yapıldığını zannederek,
Haberin yok aslında seni kırdığını sevdiğinin,
Gelip bir de yüzüne karşı hakaret edersin.

Alttan almak en zor iş belki ruhu zorlayan,
Sakin kalabilmek, düzgün düşünebilmek.
Kafayı atlatmadan önce seni susturup düşündüren o duygular,
Senin zorluklar arasında hak ettiğin bir armağan.

Sakin ol şu hayatta temiz düşün zorlansan da,
İleride keşke şunu yapmasaydım dememek için.
Güzel konuş, gönlünü al kırdıklarının yanında,
İçinde en azından rahat bir ruh olması için.