Rah
Bilemediğim çehreler düşüyor suretinden
Kadınsı bir çilenin ahı yükseliyor teninden
Sessiz zaman, çizikler atıyor bahtsız alnına
Ve ç/oğullaştırıyor hayatı kendi nur etinden…
İm
Aramam beni resimlerde ben sen’den izim
Ç/ağlarsın bana kendini sen, ben denizim
Dalgalar saçlarını tarar tarihlerce, ey kadın
Ki, sen olmasaydın soluk kalacaktı benzim…
Rahîm'ce üfürüldük, rahim'den düştük alem'e
Gerildik Bayrak gibi anmak için rabbi alem'e
Muhammed yüzüne yazıldık topraktan sahneye
Mürekkep olduk şahitsiz kadın denen kalem'e
Kayıt Tarihi : 31.1.2006 16:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orkun Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/31/rah-im-anne.jpg)
tebriklerim Orkun şaire...
TÜM YORUMLAR (5)