İşte görüyorsun,
Bir türlü gelemiyor bahar.
Neredeyse Nisan bitti,
Hala her yerde kar.
Bir gül güller açsın.
Ne deli bir sevdaydı.
Ve nikâh masasında bitti.
Şimdi; saksıyım evde, yüreğimde solgun çiçeğimle.
Bazen su verilir toprağıma,
Kurumuş yapraklarım koparılır dalımdan.
Şimdi, gönlümdeki denizlerden yelkenliler geçiyor.
Esiyor, efil efil bir rüzgar.
Agaçlar sallanıyor rüzgarda usul usul.
Bir ak güvercin süzüle süzüle uçuyor, uçuyor gönlümde.
Mavi bulutların arasında sessiz.
Bir namlu dogruluyor gökyüzüne, kapkara;
Sizin hiç, bir yakınız kayboldu mu?
Bir umut dolaştınız mı yorgun sokaklarda?
Hastane kapılarında sordunuz mu umutsuz bakışlarla?
Gasil hanelerde tek tek baktınız mı sahipsiz olanların yüzüne?
Ben kaybolanım vardı.
Aradım.
Tabakta ki elma çürüyecek.
Saksıda çiçek sararacak.
Dökülecek yaprakları.
Bu filmi sonuna kadar izlemeye gerek yok.
Bildiğimiz gibi bitecek.
Dün sessiz sedasız çok uzaklara gittim, uykumdan önce.
Kasvetli, karanlık bir geceydi.
Ne deli gibi yağan yağmur dindi.
Ne de bütün gece fırtına.
Yolda gördüm, düşümde;
Kuşların kanatları kırıktı.
Silahımda tek kurşun var.
Sana mı ayırsam! ...
Kendime mi?
Ansızın verip kararı çekebilsem tetiği.
Ansızın billurlaşsa yaşam.
Donuklaşsa gözlerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!