RAFET dediğiniz zaman hemen bakarım,
Ailemden ayrı uzaklarda yaşarım,
Feleğin sillesinden darbeler alırım,
Ezilsemde bu dünyada krallar gibi yaşarım.
Tanrımdan tek isteğim birine bağlanayım.
Mutluluk isterim, birde küçük bir yuva,
Aileyi canlandırsın iki çocuklu bir oda,
Dünyanın veremeyeceği tüm güzellikleri,
Evime bağlı kalarak veririm, bu yolda,
Nasıl diyeyim olacak elbet sonunda.
1995
Rafet MadenKayıt Tarihi : 2.10.2003 00:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rafet Maden](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/02/rafet-maden-2.jpg)
tebrikler güzel insan...
TÜM YORUMLAR (1)