Rafa Kaldırılmış Kafalar

Cesaretten behseden insanlar,
Sizi sevmemeyi tercih edebilir.
Sevmek cesaret gerektirmez,
Sevgiye katlanmak cesaret gerektirir.
Kaybetmeye cesareti olmayan insanların,
Aslında geçmişin kendilerini hırpalamasından korkarlar.
Aşka cesareti olmayan insanlar, geçmişe zaafı olan insanlardı.
Cesaretli insanlar mutsuzlardı, sonunda mutsuz olanlar.

Kaybetmeyi geleceğe saklayan insanlar ahmaklardı.

“Zaten güzel kadınlar boklara tutuluyor.” Demiş Bukowski.
Devam ettiriyorum bende; Ya da üzerine bulaştırdıkları için kokarlardı.

Ve sorun teşkil etmiyordu,
İki zayıf insanın beraberliği.
İki şişmanın,
Çirkinlerin,
Güzellerin,
Gezmeyi sevenlerin, sevmeyenlerin,
Alaturka tuvalet isteyenlerin,
Kahvaltıda çay içmeyenlerin,
Yalnızlığı kahve ile anlamlandıranların.
Aslında hiç birşey sorun teşkil etmiyordu.
Anlaşamayan iki kafa dışında.

“Sevgili olursak seni kaybetmekten korkuyorum” dedi.
“Her an kaybolabilirim çünkü bir sorumluluğum yok” dedim.
“Konuştuklarımızın bir anlamıda yok o halde” dedi.
“Evet. Bir anlamı yok” diye cevap verdim.
“İyi geceler” dedi.
“İyi geceler” dedim.