Kapalı kapılar, keskin bıçak, kırık yalnızlık
Saçlarından tutuyorum bir kadını sevebilmek için
Kısık gözleri, dişlenmiş bedeni, öksüz suretiyle
Sonra sen kalıyorsun yanmış bir düşüncede
İzin kalıyor Hiroşima’da, Filistin’de, Türkiye’de
Örgütsüz bir haykırışı ıslatıyor dudaklarımız
Aşkımızı revize ediyor yitik bir mısra
Bilmediğim duygular ekiyorsun ciğerime
Şimdi infazını da işitecek
Ezilen halkların çocukları
Sakın gözlerini açma sevgilim
Radyolarda sansürlüyken sesin
Aklımıza gelmiyor yüzün
Bir sen oldum her sabah
Bir ben öldüm her gece
Toprak Sağ
Kayıt Tarihi : 18.2.2025 23:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
