Küçük bir el radyosunda.
Gölge bir m/adamım.
Sabahları merhabalaşırım.
Akşamları vedalaşırım.
Şehirde, köyde, tüm evlerde.
Yediden yetmişe
Görmeseler de beni.
Sevilirim, sayılırım.
Bir ismim bilinir,
Bir de sesim gelir.
Müzik severlerin kulaklarına.
Sanki karşımda birisi varmış gibi,
Anlatırım ne varsa.
Oysa ki yayın odasında.
Sadece ben konuşurum saatlerce.
Sevenlere, sevilenlere.
Dertlilere, içenlere,
Ağlayanlara, terk edilenlere.
Şarkılar, türküler dinletirim.
Hayata dair nasihatler veririm.
Hikayeler anlatırım.
Şiirler okurum.
Benim işim bu.
Radyo programcısıyım.
Not: 13 Şubat Dünya Radyo Günü
Nihat İlikcioğluKayıt Tarihi : 13.2.2014 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum güzel bir şiir olmuş. İster istemez zevkle dinlediğimiz o muhteşem radyo programlarını hatırladım.
Kaleminize sağlık, gönlünüze sağlık. Başarılar diliyorum.
Şiirin hakkı olan tam puan+antolojiyi Bodrum'dan gönderiyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun efendim.
Sevgi ve saygılarımı iletiyorum
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.
TÜM YORUMLAR (1)