Yanıyor içimdeki rengarenk fenerler,
söndürmüyorum gece bitince…
Pırıltılı sabahlara uyanıyorum her gün
kokluyorum en güzel tomurcukları…
Sözlerim dopdolu güzelliklerle
giyindim yepyeni mutlulukları…
İndirdim! İçimdeki trenden
içimi karartan yolcuları…
İstemiyorum çocuklar ağlamasın,
ağacımı kesmesinler bir yerde,
hiç bitmesin balıkla dalganın
küçük oyunları….
Billur gibi nameler çalıyor şimdi
gönlüm gibi hoş.
İçimde kurduğum radyo istasyonları…
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 13:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Göksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/12/radyo-istasyonlari.jpg)
mutluluk şyarkıları söyleyip en güzel haberleri verebbilse
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)